1e Stage Mondial College Nijmegen

 

Leertaken tijdens de basisstage     

Tijdens mijn stage op het Mondial college in Nijmegen hebben wij een aantal leertaken uitgevoerd. We hebben bijvoorbeeld een gesprek gehad met de congierge. Uit dit gesprek kwam vooral dat er heel streng op werd gelet dat er geen rotzooi in de school gemaakt word. Het is een nieuwe school en het gebouw moet schoon blijven. Dit hebben we de eerste dag ook al meteen ondervonden toen we vrolijk kauwgumkauwend door de gang liepen. We werden hier meteen op aan gesproken, en nog een beetje verdwaasd dan ook ons kauwgummetje in de prullenbak gedeponeerd. Vervolgens vroeg de congierge ons wat we hier eigenlijk deden, want we zaten niet op deze school. Nou dat was nog eens een warm welkom.. Achteraf bleef dus dat het een nieuw gebouw was en dat er zoveel kauwgum op de vloer terecht komt dat ze het verboden hebben. Ook mobieltjes mogen niet aan in de school (was ook even wennen). Ik vind het een opvallend, maar ook goed feit dat het personeel van de school meteen wist dat we niet op de school zaten. Dat betekend dat niet elke malloot gewoon maar even naar binnen kan lopen. Ook de fietsenstallingen waren erg netjes ingedeeld. De congierge vertelde dat het ook wel echt nodig was dat er zon strenge maatregelingen genomen worden. Een andere congierge heb ik niet gesproken maar die hoorde we bij elk voorbijgaan mopperen over wat een troep de kinderen er van maken, dus ik denk dat die mening door het hele gebouw gedeeld word. Ook hebben we redelijk wat te maken gehad met het personeel van de kantine. Vaak moesten we bij hen zijn om dingen te halen voor de begeleidster. We werden dan vaak wel een beetje wantrouwend aangekeken. Alles gaat daar in ieder geval volgens strenge regels. Dat hebben we in ieder geval goed gemerkt.

De dag van de eerste week dat we stage liepen(wij liepen 2 dagen. De maandag en de donderdag- ochtend.) hebben we een hele dag met een klas meegelopen. Ik vond dit er leuk en herkenbaar. Het was voor mij al weer een tijd geleden dat ik van het middelbare onderwijs ben gekomen. Irene keek hier misschien wat anders tegen aan omdat die net zelf van de middelbare school af kwam. De klas had die dag een aantal lessen van verschillende docenten en je merkte heel goed dat de groep op elke docent anders reageerde. Ook merkte we dat de klas heel vreemd reageerde op onze aanwezigheid. De meest sterke verhalen over het weekend werden “net iets te hard”verteld. En tijdens die wilde verhalen kwam er vaak even een schuine blik naar ons om te zien of we ze wel gehoord hadden. De leraar van de eerste les had schijnbaar niet zon in ons want toe de klas moest uitrekenen wat 60:100 was en er geen antwoord kwam vroeg hij het aan ons om vervolgens meteen erachter aan te zeggen “och trouwens, laat ook maar, jullie weten dat toch niet want jullie zijn van de pabo”. Erg interessante reactie want we hadden zon 10 minuten daarvoor uitgelegd dat we van de opleiding beeldende kunst en vormgeving waren. Maar je kunt natuurlijk niet alles hebben hea.

In een van de lessen kregen de leerlingen een proefwerk aardrijkskunde. De lerares vond het geen probleem dat we erbij gingen zitten, dus dat hebben we ook gedaan. Het is leuk om te observeren hoe zon toets nou precies in zn gang gaat. Ook omdat we binnen ons vakgebied dus wel minder te maken zullen hebben.

Omdat we graag wilde weten hoe het met Ckv op de school gesteld was zijn we daar informatie over gaan inwinnen. Het leuke was dat ze daar echt een speciaal klein hokje voor hadden met aan de buitenkant een brievenbus waar de leerlingen hun opdrachten in konden doen. Heel leuk. We werden heel leuk ontvangen ondanks dat de vrouw het erg druk had en dus hebben we aangeboden te helpen. Het was toevallig tijd om de cjp-passen uit te delen. Deze moesten eerst per klas gesorteerd worden. Dat was best een karwei omdat alle leerlingen gewoon door elkaar lagen en we moesten controleren of er voor iedereen een pas was. Ze vertelde dat de passen via internet geactiveerd moesten worden en dat zeker 80% dat moest doen omdat ze anders de subsidie niet zouden krijgen. De school stond er dus op dat dit klassikaal zou gebeuren i.p.v thuis. Een goede zaak vond ik dat. We mochten de volgende keer dat we aanwezig waren de kinderen uit de klassen halen en ze helpen met het activeren van de passen. Met die pas kregen ze korting op culturele activiteiten. Van die activiteiten (ik geloof minstens 3) moesten ze dan een kort verslagje maken. Ze kwamen van te voren vragen of de activiteit goed was. Dan kregen ze een paraaf. Dan gingen ze er heen en maakten ze er een kort verslag van en leverden dit in.

We hebben natuurlijk ook veel met leerlingen gepraat. Deze vonden het vaak leuk als je een praatje met ze kwam maken en waren ook erg geïnteresseerd in wat wij deden. Maar ik had wel sterk het idee dat alles wat ze vertelden over wat ze bijvoorbeeld van de manier van lesgeven van de docent vonden een beetje gekleurd was. Sommige zeiden juist dat het heel goed was omdat ze misschien bang waren dat was ze zeggen bij die docent terecht zou komen. Anderen waren juist weer overdreven negatief om een beetje stoer te doen. Dus ik ga er een beetje van uit dat ik niet helemaal op de op de objectiviteit van de antwoorden kan vertrouwen. Wat ze in het algemeen wel ervaren over de school is dat het er redelijk streng aan toe gaat, maar dat ze het wel een prettige school vinden.

We hebben natuurlijk nog wel meer mensen gesproken maar over het algemeen merkten we dat het een drukke tijd was. Er waren proefwerken en veel mensen waren een beetje geïrriteerd. Daarentegen zijn we door veel mensen hartelijk ontvangen en hebben we toch een redelijk goed overall beeld gekregen.